Уни кўрганимдан жуда хурсанд бўлдим аммо ўша куни тунда у мен билан эмас қизим билан ётишини ўйлаб қизимам соғингандир деган ўй ҳаёллар билан мен бўлди уйга кетаман энди дадангни ҳам 3 ҳафта бўлди кўрмаганимга деб кизим билан ҳайрлашиб кетмоқчи бўлганимда кизим яна бирон кун қолсангиз буларди ойижон деди. Йўқ яна бирон кун қолсам даданг бошқасига уйланиб олади деб қизимга ҳазил қилдим жилмайиб, ичимни ит тирнаётган бўлса ҳам шунда куёвим ўзим обориб кўяман деди. Жавобан йўқ сиз йўлдан чарчаб келгансиз дам ола қолинг дейишимга қарамасдан. Сизни обориб кўйиб кейин келиб дамди олавераман деб мени мошинасида уйимгача олиб келиб кўйди. Йўлда умуман гапирмадим, индамасдан ичимдан эзилиб келардим. Бир паста уйга ҳам етиб келдим, уйда шу ҳамма нарса хар кунгидек хеч нарса ўзгармаган. Эрим, ўғлим, келиним хаммаси ўша ўша ярим ой олдин қандоқ бўлса ушандок. Кеч кириб ҳамма ухлагани кириб ётдик бир ҳафта тушакда кийимсиз ётишга ўрганиб қолибман шекилли тунги кийимда ётиш бироз нокулай бўлди. Камига эрим бакиртириб сикиш уйёкта турсин 3 хафта кўрмаган хотинини кучоқлабам ётмади. Эрим у тарафга мен эса бу тарафга қараб ётиб ухладим. Эртаси куни эрталаб ишга бориб кўлим ишга бормайди, қанақадир ўзимда эмасман нимамнидир йўқотиб кўйган одамдек хаёли паришон бўлиб куним ўтди. Жуда қаттиқ эзилиб чарчадим. Иш вақтим тугашига яқин куёвим кўнғироқ қилди. Нимага телефон қивотти энди бу тинчликмикан иш қилиб дея жавоб бергим келмасдан иложсиз зўрға кўтардим. Кўтариб гапиришга улгурмасимдан чиқинг сизни олиб кетгани келдим деди куёвим. Ўзимда йўқ қувонч билан шунақа шошиб тез тез нарсаларимни йиғиштириб, кўчада анча салқин тушиб қолган бўлсада устимга кийиб чиқишга шошиб кийимимни кўлимга олиб югуриб чиқтим. Гўё хаёлимда хозир куёвим мени кимсасиз жойга олиб кетадигандек эди. Мошинасига ўтиришим билан табассум билан ўзим биринчи бўлиб Ассалому алайкум деб салом бердим. Волейкум ассалом деб саломимга алик олдида индамасдан мошинасини хайдаб кетарди. Мен ўзимда йўқ хурсанд эдим, қаёққа кетаябмиз деб хам сўрамадим чугки менга ҳозир фарқи йўқ эди, қаерга оборса ҳам рози эдим. Қарасам уйимиз тарафга қараб кетиябмиз. Эээ уйимга олиб келябтими ўзимам етиб олардим дедим ичимда ҳафсалам пир бўлиб. Уйимизга яқин қолганда бошқа кўчага бурилдик, каерга кетиябмиз экан деб уйладим. Кўп юрмасдан қанақадир дарвозаси пультда очиладиган ҳашаматли уйга кириб келарканмиз қизиқ бу кимни уйи экана деб ўйладим. Машинадан тушиб дарвозани яна пультда ёпиб мени уйга олиб кирди. Уч қаватли катта хашаматли уйга кирдик, хеч ким яшамайдиган уйлиги кўриниб турарди чунки биттаям мебель йўқ эди уйда. Оёқ кийимизни ечмасдан тугри ичкарига кириб боравердик ичкарида битта хонада биттагина спальный кровать турарди атрофини думалок кутиларга солинган гул дасталар билан тулдириб ташланган, крават усти эса атиргул гул баригларига тула эди, гуллар орасида катта ва кичкина ҳар ҳил шамлар нур сочиб турарди. Ич ичимдан жудаям севаниб кеттим, худди 20-йил олдин эмас кеча турмушга чиққан ёш кизчалардек эриб кеттим.
қўйиб куёвимни бўйнига осиб ўпишардим, упишиб турип оёқ кийимимни ечиб кроватьга чиқиб утирдим. Упишишдан тухтаб куёвим нима қиларкан энди деб кузатиб ўтирсам, кўлимга бир нешта калит билан дарвозани пултини бердида:
Куёвим – Ўтган сафар рейсга кетганимда, бориб қайтгунимча йўл бўйи иккимиз ҳаққимизда ўйладим. Энди каерда учрашамиз деб ўйладим, болали бўлиб қолсак нима қиламиз деб ҳам ўйладим, ўйлаб ўйлаб сиз билан кўришиб туриш учун қолаверса худо фарсанд бериб қолса болага нимадир қолдиришим керак деб шу уйни бугун сотиб олдим. Шунинг учун хали биронта мебель йўқ, бугунча фақат иккимиз учун зарур бўлган краватни сотиб олишга улгирдим, калитлар ва пульт сизда туради сиз қачон бу ерга келгингиз келса очиб кириб келаверасиз. Сиз бўлмасангиз мен мен бу ерга келмайман, менга бу ҳовлини кереги йўқ деди. Гапларидан севинганимда ўзимдан 12 ёш кичкина куёвимни кучоқлаб ўпишга туштим. Шоша пиша ечиниб сикишишни бошлаб юбордик, ишдан чиқиб келганим уни устига ҳали уйга етиб боришим керелигини ҳисобга олиб бир мартагина сикишиш билан кифояландик. Ҳар доимгилек қайнок спермаси билан ичимни тўлдирди. Уша кундан бошлаб мен ўзимга бошқача этибор берадиган бўлдим, кундан кунга ёшара бошладим. Ёш қизлардек кийинадиган, бўяниб ўзимга бошча этибор берадиган, тез тез косметологга борадиган бўлдим. Хеч ким мани набирали аёл деб ўйламасди. Ишимни бир ярим ставкадан бир ставкага камайтириб олдим, олдинлари хар куни соат бешгача ишда ўтирсам энди соат биргача ишлайдиган бўлдим. Ҳар куни соат роппа роса бирда мени ишдан олиб қайтадиган куёвимни, куёв эмас, энди жоним базида исмига ака сўзини кўшиб Тоҳир ака деб чақирадиган бўлдим. Кеч тушганда уйда эримни ёнида, обедгача ишда, обеддан кейин эса янги ховлида жоним билан вақт ўтказардим. Фақат ойда 2 хафта рейсга кетганида янги ҳовлига бормасдим, жонимни келишини кутардим. Кўп ўтмай янги ҳовлини мани номимга расмийлаштириб берди, ҳамма ҳонасини Тохир акам билан бирга маслаҳатлашиб чиройли қилиб жиҳозладик. Энг қизиги манга яқинлашмай қўйганига анча бўлган эрим мани эркалагиси келиб мени сикишга уринадиган бўлди. Лекин ҳар сафар бирон баҳона топиб сиктиргим келмасди. Чунги энди амимни эгаси бошқа эди. Уйга боргим келмай қолганди, борсам эрим сикишга ҳаракат қилиб ёпишиб тегажонлик қилиши ғашимни келтирарди. Тохир акам рейсга кетди, мен қизимникига бориб Тоҳир акамни рейсдан келишини қизим билан бирга кутиб юрардим. Шундай ширин кунларнинг бирида